به نام هستی دل و به یاد آنکه در کنجی نشسته و تنها است و یاری ندارد .

 

سلام بر تو و غریبانه هایت؛ سلام بر تو و زخم هایت؛ سلام بر تو و گل های گلستانت که حتی بین تمام لاله

ها،برترین است.

سلام بر تو و غم هایی که در خاطر ما، مثل جاده های انتظار، به طول آسمان و به عرض زمین است.

مولا جان، یا اباعبدلله (ع)! تمام مرثیه ها را کنار هم می چینم و غزل های ناتمام، با تصاویر اشک ها، به

پایانمی رسند، ولی انگار تازه باید به شروعی دوباره بیندیشم! 

 باز هم عاشورا آمد؛ باز هم عطر یاد تو مشام سیب های سرخ را از بوی بهشت آکنده ساخت.

باز هم چشمان خورشید، به خون نشست و از شفق دیدگانش لاله بارید.

باز هم، آسمان بی تابی حضرت جبریل (ع) را به تماشا نشست.

باز هم عاشورا آمد تا "شاعر"، مرثیه ی نگاهش را به لهجه ی اشک بسراید:

دیدنی تر زآسمان ،اما

آه ازاین فرصت تماشایی

کاروان خسته باز می آید

سمت این غربت تماشایی

قسمتی از تمام تصویر است

لحظه های غریب عاشورا

سینه سینه همیشه می نالد

نی نوای غریب عاشورا

مولاجان! تویی چلچراغ هدایت در آسمان باور ما، تا کسی مسیر سعادت را گم نکند.

باز هم عاشورا آمد تا در قنوت خویش، اشک ها را به تماشا بنشینم و نبض نمازم را با یاد تو هم آهنگ سازم.

مولای مهربانی ها! چگونه می توانم از یاد ببرم نماز تو را؛ نمازی که به خون نشست، نمازی را که وضویش

باخون، سجاده اش با خاک و مصلایش به وسعت کربلا بود.

اگر نبود شکوه شهادتت، زندگی واژه ای متروک در قاموس روزگار می شد. اگر نبود فریاد "هیهات منّا الذلة"

ات،مردمان ذلت و خواری را افتخاری برای خویش می شمرند!

سلام دوستان یه پیشنهاد هرکس دلش شکسته آرزویی داره خواسته ای داره بیاد این حا بگه به امید این که

توی آسمون بی کران لطف و کرم خدا و به حق این روزا به خواستش برسه  اولین ستاره رو خودم روشن می

کنم ...

یه روزی یه جایی کسی که خیلی برام عزیز بود برام آرزوی موفقیت کرد منم از خدا خواستم هیچ وقت تنهاش

نزاره و هیچ وقت غمی تو دلش نباشه و هیچ کس تو دنیا به اندازه من ....

اقاجان جز تو هيچ کي رو ندارم.از دنيا دل کندم به تو رسيدم .دستانم را بگير که، موج اگر می دانست ساحل هیچوقت دستش را نمی گیرد،هرگز برای رسیدن نفس نفس نمی زد.غرق درياي اشک خويشم.منو به جزيره ي نگاهت برسان.شرمنده ي روي تابناکت...