مهندسان ، بی شک - تنها آفرینندگان دنیای مدرن امروزند

روز پنج
اسفند به یاد خواجه نصیرالدین طوسی روز مهندس نامگذاری شده است. از آنجا که بنده
یک عدد مهندس هستم پس حتما باید هرطور شده به مناسبت این روز یک چیزی بنویسم، حتی
اگر حس و حالش را نداشته باشم. خوب از کجا شروع کنیم؟
برای شروع
میتوان از روش کلیشهای و رایج در اکثر نوشتهها و سخنرانیهای مناسبتی استفاده
کرد و آن این است که در یک اقدام ضربتی و با یک پرسش مهم و بدیهی، به خوانندگان یا
شنوندگان بفهمانید که برداشت و فهم ایشان از موضوع سخنرانی تا کنون بسیار سطحی و
نازل بوده و این شما هستید که میخواهید دریچهی تازهای به رویشان بگشایید. پس میگویم:
به نظر شما مهندس کیست و آیا هرکسی که صرفا مدرک کارشناسی در یکی از رشتههای
مهندسی دریافت کرده باشد مهندس است؟
در
اینجاست که شنونده بر ناآگاهی و دید سطحی خویش واقف شده و پیش خود خجل میشود.
چراکه تاکنون تعریفی جز این از مهندس نداشته است. و برای کاهش این بار خجالت،
سرخود را به نشانهی تایید حرفهای شما به شدت تکان میدهد. و در همین حال که
افراد هنوز از شوک آن ضربهی اولیه بیرون نیامدهاند مابقی خزعبلاتی که به ذهنمان
میرسد را تحویل ایشان میدهیم. به فیلمبرداران مراسم هم میسپاریم که روی چند نفر
از حضار که به شدت و سرعت مشغول یادداشت برداری هستند زوم کنند.
در ضمن
این کار باید با اعتماد به نفس تمام انجام شود. شاید بترسید که از میان جمع ناگهان
کسی برخاسته و بگوید "مردک دهانت را ببند..." اما در همینجا به شما
اطمینان میدهم که چنین اتفاقی هرگز نمیافتد. آمارها نشان میدهد که بیش از 90
درصد حاضرین جملاتی مانند این و حتی بدتر را در دلشان میگویند، اما بهطور قطع
هیچکس جرات ابراز علنی آنرا ندارد. فقط دقت کنید که زمان سخنرانیتان نباید بیشتر
از 20 تا 30 دقیقه باشد.
خوب حالا
می رسیم به دو کلمه حرف حساب راجع به روز مهندس :
اگر فضیلت
دانشمندان کشف و تدوین قانونمندی های جهان محیط بر انسان و جوامع انسانی است،
منزلت و وظیفه ی مهندسان، به کارگرفتن این قانونمندی ها برای تغییر و بهبود شرایط
زیست و کار انسان ها و تلاش مستمر برای حل مشکلات جوامع انسانی می باشد و این تلاش
است که حرکت جوامع انسانی را به سوی تعالی میسر می سازد.
در پیشواز
نو شدن سال، نامیدن پنجم اسفند به نام روز مهندسی و بزرگداشت آن تلاشی است برای
برآشفتن خواب این برکه، زدودن خزهها و دمیدن روح نوروز در رگ و پی مهندسی ایرانی،
تلاشی است برای این که امسال آن چه میسازیم به از پارسال باشد. بیایید در سالی که
پیش روست آن چه را طرح میکنیم و میسازیم با علم روز دنیا روزآمد کنیم و هرکجا که
توانستیم در آن روح ایرانی بدمیم.
به تمام
کسانی که مهندسی را درک کردند، به تمام کسانی که پلی ساختند از انتهای بن بست کوچه
ی رفاه تا بیکران، به تمام کسانی که خود را شبانه روز وقف کردند تا همگان شبانه
روزی روشن داشته باشند، به تمام کسانی که لذتش را فهمیدند نه آنان که تنها به نامش
خوانده شدند این روز را تبریک می گوییم .
در آخر هم
بد نیست نگاهی به سوگندنامه مهندسی بیندازیم که شاید خیلی ها حتی از وجود چنین
سوگند نامه ای خبر نداشته باشند !